Een jaar na haar dood leerde ik schrijfster Esmee Schenck de Jong kennen. Ik sprak met twee vriendinnen, haar halfbroer en een jong liefdeskoppel met wie zij een driehoeksverhouding had. Esmee schreef een taboedoorbrekend boek over haar vrije seksuele moraal en behoefte aan verbinding, Omdat mijn lichaam het wil (Prometheus). Ze had een bipolaire stoornis en overleed door zelfdoding. Voor podcast en NPO Radio 1-programma Wat Blijft van Omroep Human maakte ik een necrologie van 45 minuten over Esmee. Te beluisteren via je podcastapp. Eindredactie: Petra Possel.
Praten over zelfdoding kan bij 113 Zelfmoordpreventie: 0800-0113 of 113.nl.
Maak een podcast die er toe doet
Zo ongeveer iedereen kan een podcast maken – en steeds meer mensen doen dat ook. Maar slechts een klein deel ontstijgt het amateurniveau. Ben jij een beginnende maker of wil je graag starten met podcast? En wil jij een podcast maken die professioneel klinkt, inhoudelijk staat als een huis en echt iets toevoegt? Dan ben je bij mij aan het juiste adres voor advies en coaching. Mail of bel mij voor de mogelijkheden.
Ik kan je bijvoorbeeld helpen op het gebied van:
– Ideevorming / verhaallijnen / narratief / scriptvorming / scenario
– Research / onderzoek
– Interviewen
– Presenteren
– Aanschaf opnameapparatuur
– Opnametechniek
– Montage
– Muziekgebruik / muziekbronnen
– Voice overs
– Acquisitie / aanvragen subsidies
– Marketing / promotie
Ik werk bijna fulltime als podcaster en won meerdere prijzen met mijn producties (zie rechts). Inmiddels heb ik circa 30 mensen gecoacht, vaak voor langere tijd.
Ik had als coach/adviseur een rol bij de totstandkoming van succesvolle series als Fout Bloed (Dagblad van het Noorden), De dood van Robert en De ramp met de Phoenix (Omroep Gelderland).
Podcastserie Broos: hoe kwetsbare Utrechters de coronacrisis beleefden
Wat betekende de coronacrisis voor Utrechters met een kwetsbare arbeidsmarktpositie? Hoe verging het hen financieel en emotioneel? En in hoeverre kregen ze hulp? Sinds het begin van de crisis, voorjaar 2020, volgde ik samen met Hugo Verkley vijf Utrechters. De vierdelige RTV Utrecht-podcast Broos vertelt hun verhaal. De eerste aflevering verschijnt maandag 27 juni 2022.
Broos is een journalistieke en psychologische podcast over kwetsbaarheid, maar ook over veerkracht en solidariteit. De serie documenteert een unieke tijd in de moderne geschiedenis en toont dat de crisis nog niet voor iedereen voorbij is. De afleveringen verschijnen wekelijks. Broos is te beluisteren via www.rtvutrecht.nl/podcasts en alle podcastapps.
Broos kwam tot stand met steun van het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten. De muziek in Broos werd speciaal voor de serie gemaakt door het Utrechtse collectief Fluks (Mathijs Duringhof, Gerben Klein Willink en Bob Roos).
‘Ik ben de huismoeder in vadervorm’
Hoe is het om chronisch ziek te zijn als vader? Wat betekent dit voor het ouderschap? Voor Stichting BMP maakte ik een tweede seizoen van de podcastserie Niet alleen ziek. In het eerste seizoen sprak ik met moeders, nu praat ik vier afleveringen lang met vaders Dick, Koert en Yves. Ik ben trots op hun openhartigheid. Luisteren kan via Anchor of je favoriete podcastapp, zoals Spotify of Apple Podcasts.
Niet alleen ziek kreeg van de VARAgids vier sterren en werd uitgeroepen tot ‘podcast van de week’. Uit de recensie: “Dallinga, die eerder al uitstekende podcasts als Verstrikt en Anoniem intiem maakte, weet als geen ander een zwaar onderwerp bespreekbaar te maken. Hoofdpersonen Dick, Koert en Yves vertellen uiterst openhartig over hun ziektes, en hoe die niet alleen van invloed zijn op hun eigen levens, maar ook doorwerken in de manier waarop ze hun kinderen opvoeden. Dat is vaak aangrijpend, zoals wanneer Dallinga de vaders vraagt wat hun ideaalbeeld van zichzelf als ouder is. Maar net zo vaak is Niet alleen ziek een hoopgevend, vrolijk portret van drie mannen die de tegenslagen in hun leven omzetten in energie en wilskracht om er het beste van te maken.”
Achtergrondverhaal over de mentale impact die abortus kan hebben: ‘Ik voelde schaamte richting mijn ouders’
De meeste vrouwen die een abortus ondergaan, hebben daar achteraf geen spijt van. Toch is een zwangerschapsafbreking vrijwel altijd emotioneel ingrijpend. Daar is te weinig aandacht voor, zeggen drie ervaringsdeskundigen die ik uitgebreid interviewde voor het Nederlands Dagblad. “Als mijn cyclus niet loopt zoals verwacht, voel ik meteen weer schaamte.”
Nee, de drie vrouwen met wie het Nederlands Dagblad spreekt, zijn niet tegen abortus. Dat willen ze graag gezegd hebben, uit vrees dat antiabortusactivisten anders met hun verhaal aan de haal gaan. Ze staan dan ook niet achter de veelbesproken prolife-spotjes van de Week van het Leven. Die campagne doet volgens het drietal geen recht aan de complexiteit rond abortus. Maar het is wel een aanleiding om te vertellen over de impact die abortus op hun leven had én heeft. Ze vinden dat spannend, maar bovenal belangrijk. Want soms hebben ze het gevoel dat niemand hen begrijpt. En dat zouden ze graag anders zien.
Jazzmusicus Bert Brandsma over de impact van de coronacrisis: ‘Ik wilde weg uit Nederland’
In de stoel naast hem stond zijn saxofoon, maar de treinreis van drieënhalf uur die Bert Brandsma (55) najaar 2020 maakte, leidde hem niet naar een optreden. Na een succesvolle carrière van bijna dertig jaar als jazzmusicus, onder meer in de band van de Britse jazzreus Chris Barber als stersolist en bij de Keulse opera, was hij van Leeuwarden naar Breda op weg om zijn allereerste nieuw aangeschafte saxofoon te verkopen aan een handelaar. Een buitengewoon tegenintuïtieve daad: alles was continu in beweging, maar zijn tenorsax, die hij in 1987 voor 5.000 gulden kocht, bleef altijd dezelfde. Op wat krasjes na dan, maar die bevestigden juist alleen maar hun rijke gezamenlijke verleden: de talloze repetities en concerten, bijvoorbeeld van het Noord Nederlands Orkest. Brandsma verkoos de sax boven zo’n twintig andere exemplaren in de muziekwinkel. En toen moest hij dus afscheid nemen. Corona. Geldnood. De verkoop leverde een kleine 2.000 euro op, cash. “Ik had het nodig.”
Ik interviewde jazzmusicus Bert Brandsma voor het Friesch Dagblad. Een gesprek over verlies, depressie, de onderschatte waarde van de kunsten in Nederland en zijn eigen Duitse treinstation. Lezen kan hier (€).