Achtergrondverhaal over de mentale impact die abortus kan hebben: ‘Ik voelde schaamte richting mijn ouders’

De meeste vrouwen die een abortus ondergaan, hebben daar achteraf geen spijt van. Toch is een zwangerschapsafbreking vrijwel altijd emotioneel ingrijpend. Daar is te weinig aandacht voor, zeggen drie ervaringsdeskundigen die ik uitgebreid interviewde voor het Nederlands Dagblad. “Als mijn cyclus niet loopt zoals verwacht, voel ik meteen weer schaamte.”

Nee, de drie vrouwen met wie het Nederlands Dagblad spreekt, zijn niet tegen abortus. Dat willen ze graag gezegd hebben, uit vrees dat antiabortusactivisten anders met hun verhaal aan de haal gaan. Ze staan dan ook niet achter de veelbesproken prolife-spotjes van de Week van het Leven. Die campagne doet volgens het drietal geen recht aan de complexiteit rond abortus. Maar het is wel een aanleiding om te vertellen over de impact die abortus op hun leven had én heeft. Ze vinden dat spannend, maar bovenal belangrijk. Want soms hebben ze het gevoel dat niemand hen begrijpt. En dat zouden ze graag anders zien.

Verder lezen kan hier (€).

Jazzmusicus Bert Brandsma over de impact van de coronacrisis: ‘Ik wilde weg uit Nederland’

In de stoel naast hem stond zijn saxofoon, maar de treinreis van drieënhalf uur die Bert Brandsma (55) najaar 2020 maakte, leidde hem niet naar een optreden. Na een succesvolle carrière van bijna dertig jaar als jazzmusicus, onder meer in de band van de Britse jazzreus Chris Barber als stersolist en bij de Keulse opera, was hij van Leeuwarden naar Breda op weg om zijn allereerste nieuw aangeschafte saxofoon te verkopen aan een handelaar. Een buitengewoon tegenintuïtieve daad: alles was continu in beweging, maar zijn tenorsax, die hij in 1987 voor 5.000 gulden kocht, bleef altijd dezelfde. Op wat krasjes na dan, maar die bevestigden juist alleen maar hun rijke gezamenlijke verleden: de talloze repetities en concerten, bijvoorbeeld van het Noord Nederlands Orkest. Brandsma verkoos de sax boven zo’n twintig andere exemplaren in de muziekwinkel. En toen moest hij dus afscheid nemen. Corona. Geldnood. De verkoop leverde een kleine 2.000 euro op, cash. “Ik had het nodig.”

Ik interviewde jazzmusicus Bert Brandsma voor het Friesch Dagblad. Een gesprek over verlies, depressie, de onderschatte waarde van de kunsten in Nederland en zijn eigen Duitse treinstation. Lezen kan hier (€).

Onderzoek: uitgevers vermijden ‘wereldse’ zaken in lesmethodes

Educatieve uitgeverijen kuisen leermethodes voor het basisonderwijs, blijkt uit onderzoek dat ik deed voor NRC. Ze zijn daar niet open over.

Auteurs en illustratoren van lesmateriaal krijgen de opdracht om ‘wereldse’ zaken als kermis, carnaval, make-up en tatoeages te vermijden. Ook zijn regenbooggezinnen, sporten op zondag en vrouwelijke predikanten bij uitgeverijen soms taboe. De evolutieleer is eveneens dikwijls een verboden onderwerp. Het gaat om boeken en digitale leermiddelen die honderdduizenden kinderen op allerlei soorten scholen gebruiken.

NRC opende er de weekendkrant mee. Lees hier het nieuwsbericht en hier het uitgebreide verhaal (ca. 12 minuten leestijd).

Veel andere media schreven over het nieuws:
NOS
RTL Nieuws
Trouw
Telegraaf
BNR
Reformatorisch Dagblad

Ook op verschillende radiozenders werd het nieuws gebracht.

Update 11/10: Tweede Kamerleden willen met de minister van Onderwijs in debat over het kuisen van schoolboeken. De PO-Raad, de sectororganisatie voor het primair onderwijs, wil uitleg van de uitgeverijen.

Update 13/10: In de populaire podcast NRC Vandaag mocht ik vertellen over mijn onderzoek. Speciaal voor deze podcast bracht ik ook een bezoek aan een van de illustratoren uit het verhaal.

Update: Hieronder een (niet volledig) overzicht van (opiniërende) artikelen naar aanleiding van mijn onderzoek.
VK-column Aleid Truijens
Opiniestuk Het Parool van (kinderboeken)schrijver en mediawetenschapper Reza Kartosen-Wong
Trouw-column Jamal Ouariachi
NRC-opinieartikel Christa Compas, directeur Algemene Onderwijsbond
NRC-column Aylin Bilic
NRC-column Gemma Venhuizen
NRC-column Karel Smouter
NRC-column Maxim Februari
HP/De Tijd-column Ilja Leonard Pfeijffer
Metro-column Elianne van Turennout
ND-column Reina Wiskerke
RD-column dominee J. Belder
Het Filosofisch elftal (Trouw)
Opiniestuk in de Volkskrant
Het door mij gebruikte woord ‘gumcultuur’ werd ‘Woord van de week’ bij het Instituut voor de Nederlandse taal

Tv-item EenVandaag:

Dagvoorzitter landelijk suïcidepreventiecongres

Op 10 september 2021 mocht ik het landelijke suïcidepreventiecongres van RINO amsterdam voorzitten. Locatie was het prachtige Felix Meritis in Amsterdam. Een deel van de deelnemers – onder anderen psychologen, psychiaters, verpleegkundigen en huisartsen – volgde het congres via een stream.

Aanbeveling
Lisette Pondman, directeur-bestuurder RINO amsterdam, schreef een aanbeveling: “Vanwege zijn inhoudelijke betrokkenheid bij het thema hebben wij Maarten Dallinga gevraagd om op te treden als onze tweede dagvoorzitter. Kort voor het congres viel echter onze eerste dagvoorzitter wegens ziekte uit. Maarten heeft op uitstekende wijze zijn plaats ingenomen en het congres geopend en geleid, het podiumgesprek met Merlijn Kamerling gevoerd en de gesprekken aan de ‘ronde tafel’ begeleid. Ondanks dat Maarten een korte voorbereidingstijd had was deze dag bij hem in zeer goede handen. Met volle overtuiging bevelen wij Maarten aan als dagvoorzitter; hij is scherp, vraagt door en weet op het juiste moment met een kwinkslag de deelnemers aan het lachen te krijgen.(De volledige aanbeveling kun je hier downloaden.)

‘Ik denk dat je misschien wel nooit uitgerouwd raakt’

Wat is de impact van zelfdoding op de achterblijvers? Deze zomer volgde ik, in aanloop naar Wereld Suïcide Preventie Dag op 10 september, een gezin waarvan de vader een einde maakte aan zijn leven. Lees mijn verhaal bij NRC.

Tijdens de lunch, er speelt muziek op de achtergrond, horen we ineens Racoon. “Daar is-ie”, fluistert Berend, verrast: ‘Love you more’. “Zal ik ’m gewoon even doorspoelen?”

Foto: Dieuwertje Bravenboer.